Een statistisch en historisch overzicht van alle Cercle Brugge spelers sinds het ontstaan

van de vereniging in april 1899.

An A-Z compilation of every player to appear for Cercle Brugge KSV in at least one official game.

Abbreviations and legend, afkortingen en legende:

Competitiematchen(CM) = league games / CG = league goals, 2kl= second division, 3kl= third.

Bekermatchen(BM) = domestic cup games / BG = cup goals

Ligabekermatchen (LM) : league cup games / LG = league goals

Europabekerwedstrijden (EM) : European games / EG = European goals

CN = Coupe des Nations 1930.

Supercupwedstrijden (SCM) –goals (SCG)

Statistics in italics are subject to change, star marked figures are incomplete.

Cijfers in cursief zijn onderhevig aan verandering. Een sterretje betekent (voorlopig ?) onvolledig gevonden resultaten.

COR: halted 2019/20 season.

A biographical description (in Flemish) is available of some players. Use the players’ list.

Van sommige spelers is een biografische tekst raadpleegbaar.

A-SPELERS B-SPELERS C-SPELERS D-SPELERS E-SPELERS F-SPELERS G-SPELERS H-SPELERS

I-SPELERS J-SPELERS K-SPELERS L-SPELERS M-SPELERS N-SPELERS O-SPELERS P-SPELERS

Q-SPELERS R-SPELERS S-SPELERS T-SPELERS U-SPELERS V-SPELERS W/Y-SPELERS Z-SPELERS

Ontbrekende gegevens/ Still searching

Nuttige Links

LAATSTE WIJZIGINGEN – UPDATE

14/12/2024

Nieuwe Belgische ploeg voor Lopes Da Silva.

13/12/2024

Ljubljana-Cercle

Geen verslag.

11/12/2024

Ljubljana

Drie connecties met Ljubljana, de volgende tegenstander in de Conference League. Dino Hotic werd geboren in de Sloveense hoofdstad.

International Dejan Kelhar speelde zelfs twee periodes voor Olimpija. De minder succesvolle aanvaller Milan Purovic droeg eveneens

het groen-witte shirt.

10/12/2024

Austria Brugge

Door het motto ‘diens brood men eet, diens woord men spreekt”, kwam Cercle moeiteloos uit, niet bij een Belgische oefenmeester, maar

bij de gekende buitenlandse grabbelton (Mercadal, Guyot, Thalhammer, Muslic).

Het voordeel van de twijfel gunnen we iedereen (in tegenstelling tot vele andere clubs). Feldhofer in de voetstappen van de

zijn “vroege” Oostenrijkse voorgangers. 3-5-2 als kenmerk op de transfermarkt-website? Interessant.

Hopelijk gaat de nieuwe trainer zijn illustere naamgenoot Franz Ferdinand (niet de popgroep) niet achterna. Figuurlijk gesproken natuurlijk…

08/12/2024

Cercle-Union (live)

De zoveelste 0-0 van de Brusselaars. De verdienste van een eindelijk langs de grond voetballend Cercle.

Een stijlbreukje, geïnspireerd door trainer De Wulf.

Met de zieke Ravych als zoveelste afwezige koos de kersverse interim(?) -oefenmeester voor Francis Abu als vervanger.

De Ghanees ontpopte zich meteen tot de absolute uitblinker. Uitstekend geflankeerd door de piepjonge Kakou

(die herstelde van een paar mindere matchen) en de stilaan onmisbare Diakité op de rechterflank, kreeg een

leunend (de Mazzu en Geeraerts-pressing is duidelijk verleden tijd in het Dudenpark…waar hebben we dat recent nog gezien…) geel-blauw weinig kansen.

Delanghe toonde wel zijn Warleson-reflexen, maar het was Groen-Zwart die tekende voor de meeste mogelijkheden. Toch zeker in een

aangename eerste helft. Van Union fait la force, was dus weinig te merken.

Pas na de rode kaart (de derde op rij, de voorafgaande Brusselse fout werd blijkbaar door de dubieus reagerende VAR niet opgemerkt…) viel

het voordeel de Brusselaars toe. Een echte Brusselse storm werd het echter niet. Die raasde boven de Britse eilanden. Met de nodige inzet

en daadkracht trok een moedig Cercle het punt terecht over de streep. Geen tweede Kielse aflevering.

Dit in schril contrast met de blijkbaar nooit eindigende scheidrechtersoap in Belgenland. Ex-Cerclist Besnik Hasi kan er nu van meespreken.

Een incompetente krabbenmand, dat milieu aan de Houba de Strooperlaan.

De VRT is niet veraf…

07/12/2024

Gegevens nationale beker in het bestand opgenomen.

05/12/2024

Cercle-STVV (beker van België) (live)

B-ploeg, C-scheidsrechter, D-voetbal. D, degradatievoetbal.

Volgende keer kopen we een Reynders-kraslot in plaats van een ticket voor een muffe, gedevalueerde chips-beker. Valse krokantheid.

Isaac Newton indachtig (de briljante, maar eigenzinnige 17^e eeuwse wetenschapper, voor diegene die de eindtermen niet haalden): de Haspengouwse appel viel dus niet ver van de boom.

De Wulf (of iemand uit de hogere echelons…) in hetzelfde bedje ziek als Muslic en aanverwanten (zie opstelling andere ploegen, idem STVV): slechts Ravych en Kakou stonden in het

Kiel op het startblad. De IJslandse saga, deel 2. Je zou voor minder uitbarsten.

Ook al niet geholpen door een dubieuze, vroege rode kaart en een kinderlijke Sinterklaas-goal (noch druk op de voorzet, noch in de zestien)

verzeilde een zielloos Groen-Zwart in een uitzichtloze bekersituatie. Brunner kon nog even de hoop doen opflakkeren maar schoot pardoes op

ex-Cerclist Jo Coppens.

In een herschikte, onuitgegeven 5-3-1 met Brunner, De Wilde en Olaigbe in het steunvlak en Felipe Augusto als eenzame spits had zelfs

Pogues-voorman Shane MacGowan meer tanden. De gewonnen offensieve duels waren zo zeldzaam als het intellect van een BV.

Een uitgekookt STVV speelde het clever, hield het technisch balbezit (het nagalmende Fink-effect) en speelde de 90 minuten moeiteloos uit. Zelden zo’n makke

bekerwedstrijd gezien. Zelfs het te verwachten protest (Vroman de roetpiet van dienst, de andere verantwoordelijken bleven

uit de wind) beperkte zich tot was geroep na het laatste fluitsignaal. Symptomatisch voor de gelatenheid van het eveneens eigenzinnige

en weinig supportersdefinitie kennende vak 213.

Staat uw trainersschoentje al klaar?

02/12/2024 (2)

De beer scho(o)ot raak.

Wanneer het regent in Parijs, druppelt het in Brussel.

Wanneer het rommelt in de hogere echelons van een voetbalploeg, hoed je dan als trainer. De “brave” vereniging Cercle is in dat verband

geen uitzondering. En dan hadden we dan nog niet te maken met de tendentieuze pers (zie het stoken bij Tedesco, Weiler, Riemer, Wilmots enz..), die ons grotendeels

minacht, dood schrijft of verbant naar de regionale pagina’s.

De Monegaskische voortekens logen er niet om. De scheve verhouding, aangevuurd door de zwakke nationale resultaten,

met sommigen kwam zelfs open en bloot in het Groen-Zwarte supporterswereldje terecht. Zoals de meeste ontslagen in het voetbal, lijkt

dit een keuze voor de gemakkelijkste weg. Een aantal “hoger” geplaatsten duiken dan netjes weg. Uit de gedeelde verantwoordelijkheid en in het groene struikgewas, wachtend tot de

storm voorbij waait. De boter op het hoofd komt dan op die enkeling die zich trainer noemt. Weliswaar ruim vergoed.

Muslic begon met een spectaculaire uitzege in de Ghelamco, leek een potenzager, verzorgde zijn PR uitstekend (het Linz-praatje), weigerde aanvankelijk terecht om

het pressingssysteem in vraag te stellen, boekte fantastische resultaten, bezorgde Cercle sinds lang Europees voetbal (niet via de chips-weg), had te kampen met

mindere kwaliteit dit seizoen (de hoofdoorzaak, zie de gedeelde verantwoordelijkheid), leek niet in staat tot een plan B, verdiende meer krediet maar naderde wat ons betreft de houdbaarheidsdatum van

een oefenmeester (drie jaar).

Geduld is een morele deugd.

02/12/2024

Beerschot-Cercle (live)

Schok-absorbeerder gevraagd. Afleveradres: Muslic, Jan Breydel-stadion. Indien nog aanwezig.

Na de sekswerkers een nieuw statuut voor Miron?

Gekielhaald op het Kiel.

Na de eerste Antwerpse treffer ging Groen-Zwart er mentaal (geen leiders) en fysiek (Europese gevolgen) volledig onderdoor. Van 0-2 naar 3-2, het omgekeerde Benjamin Lambot-effect.

In een onuitgegeven samenstelling, met Denkey (erg sterk in de opbouw en het afwerken, één van de weinige lichtpunten) en Minda (ongeïnteresseerd, zo komt

die beoogde miljoenentransfer er niet) in een tweekoppige aanval en gesteund door een onvermoeibare Somers (Europa?) op de 10, koos Muslic duidelijk voor een iets anders concept.

Voortschrijdend inzicht en een 3-5-2. Het proberen waard.

Samen met de kapitein (geen 10) en het verdedigende duo Agyekum (een potentiële 10)- Vanderbruggen werd een driehoek gevormd op het middenveld, geflankeerd

door Nunes op rechts en Magnee op links. De Amerikaanse scherpte van Denkey leidde tot sporadisch Brugs gevaar, zonder de intercepties van man-in-vorm-Delanghe niet

te vergeten. Vanuit het bezoekersvak, was dan ook duidelijk de soms falende pressing te zien. Kuyt hield het veld breed met Antwerpse kansen tot gevolg. Ruststand: een gevleide 0-2.

Cementeren en een lager blok (genre Leko op Sclessin) leek de boodschap. Groen-Zwart ging echter op zijn druk-élan verder, verzuimde om de 0-3 (weliswaar slechts waterkansen)

te maken, verloor geleidelijk aan de duels en incasseerde

een te vermijden openingstreffer (Magnee stikkapot tegen de sterkste Beerschotter…) en het ondenkbare gebeurde. Met de scherpe kantwijzing dat Delanghe opnieuw de

beste Cerclist was. Commentaar overbodig.

Kerkhofstemming op de bus.

Brugse Wintergloed?

Degradatievuur.

30/11/2024

Aanvulling gegevens trainersloopbaan Geert Broeckaert.

29/11/2024

Cercle-Hearts (Conference League) (live)

Heart of Gold.

Penalty-misser Lawrence Shankland in de gedaante van Neil Young. Afhankelijk van de Europese ambities (?), een zege met een

gouden randje. Zonder te verzanden in superlatieven, een morele opsteker in de aanloop naar de degradatietopper (?) van zondag.

Met wat meer cement in de achterhoede (Diakité-Ravych) startte een roterend (Efekele onder Monegaskische plicht, De Wilde, Brunner) Groen-Zwart sterk, maar moest het na

een tiental minuten gas terug nemen onder invloed van de zich herstellende tegenstander.

De Schotten presenteerden zich als een sterker Conference-geheel dan Kilmarnock (voorlopig niet te merken in hun nationale rangschikking) en verdienden

op basis van de 90 minuten (ook toegegeven door Muslic) een puntje. Offensieve onmondigheid bleek hun zwakke plek, culminerend natuurlijk

in de strafschop richting Loch Ness. Een extra monster. Het boegeroep, na de match, van hun indrukwekkende schare supporters en die ene half naakte Beerschot-fan-imiterende

klojo, voelde wel Belgisch aan…Het continentale virus bereikt blijkbaar ook de kantelen van Edinburgh-Castle.

Met de bevredigende prestaties van Miangue (herstelde van zijn non-match op Sclessin), doelman Delanghe (bevestiging), Magnee (productief in Europa,

maar injecteert ook voetbal langs de grond in het systeem), Abu Francis (hopelijk nu terug op dreef na zijn Standard-blessure) en Paris Brunner

(toonde initiatief, lef en zijn kwalificatie als Duits jeugdinternational), konden we gewag maken van een positieve avond.

Een onorthodoxe goal van Efekele (onbetwist winnaar van de Sukuta-Pasu-Jerry Tondelua-trofee voor sommige “fans”) als kapstok voor

een Europese overwintering?

Black Friday?

Green Friday.

27/11/2024

Walking the Golden Mile.

Hearts is onze volgende Europese tegenstander. De ploeg uit Edinburgh had ooit Mo Berthé in de rangen (seizoen 1998/99). Geen enkele

Schotse supporter ligt daar wellicht nog wakker van. Integendeel. De ex-Cercle-speler kwam slechts tot één wedstrijd bij de “Jambo’s”.

(20/03/1999, Dundee-Hearts 2-0, Premier League).

De Franse Guineeër is bij ons beter bekend als de flegmatieke strafschopnemer aan de Gaverbeek (1-1). Het hard bevochten puntje (op de voorlaatste speeldag, 04/05/2003) tegen

het nu verdwenen SV Waregem, bleek het opstapje naar het kampioenschap en de lang verwachte terugkeer naar de hoogste afdeling (2002/2003).

Recenter hadden we nog centrale verdediger David Bates onder contract. Deze speler kreeg zijn jeugdopleiding in Edinburgh bij Heart of

Midlothian, voor hij zijn eerste professionele stappen zette bij Raith Rovers. Bates speelt nu bij Standard, maar kwam niet in actie tegen

Groen-Zwart door een blessure.

26/11/2024

Correctie gegevens Célestin Bauwens.

24/11/2024

Standard-Cercle (live)

De groene draad door de nationale heenronde: ideeënarm voetbal, weinig resultaat en geen Muslic-plan B in zicht.

Een ook al ondermaats Standard, in niets herinnerend aan de glorieperiode van enkele jaren terug, hield een

inert Groen-Zwart na de 1-0 voorsprong (Miangue met het zoveelste verloren kopduel), makkelijk af en haalde zo de

belangrijke driepunter (gezien de nivellering) binnen. Met de heropgeviste Bodart als uitblinker hield Leko zijn mannen op de zestien, gaf Cercle

de bal en dan weet je het wel: oeverloos breien en zich vastlopen in de rood-witte trechter en fuik. De verboden (hoax?) afstandsschoten als katalysator

Het flankenspel leek een mogelijke oplossing. Olaigbe maakte echter zijn opwachting…5 minuten voor tijd. Minda was alweer Belgisch ingedommeld.

Somers onvindbaar, Denkey in de Seven Eleven, Felipe Augusto imiteerde de hoofdrolspeler in the Invisible Man.

Kortom, Magnee en de jonge Kakou staken enigszins boven het Brugse maaiveld uit. Mager.

Symptomatisch voor de offensieve zwakte: Utkus (geen enkele opbouwende deftige pas) in de vuurlinie 2 (twee!)

minuten voor affluiten. Het Nieuwsblad achterna: fantasieloze inspiratie aan de boorden van de Maas.

In een qua voetbal “betere” eerste helft (mildheid is een kwaliteit als je wat ouder wordt…of toch de imminente Kerstperiode) hielden beide

ploegen zich min of meer in evenwicht wat kansen en spelpeil betrof. Een logische 0-0 met ijdele hoop.

De algemene teneur bij de overigens positief zijnde Brugse aanhang (4 bussen vol zonder Linz-mentaliteit) was natuurlijk frustratie om

het verloren gegane punt en de oorzakelijke Ratten-druk.

De winterstop als investeringsmoment.

Niet in stenen.

21/11/2024

Wijzigingen aantal gespeelde wedstrijden bij de broers Vanhalme (Flavien en Florimond) seizoen 1925/1926.

Recente research.

20/11/2024

Correspondent Daniël Questier meldt dat ex-speler Stephen Buyl terug de voetbalschoenen aanbindt bij Nieuwerkerken.

18/11/2024

Nieuwe ploeg voor Tormin.

Gepost door Daniël Questier, waarvoor dank.

14/11/2024

Informatie toegevoegd trainersloopbaan Ned Charles.

Met dank aan Bruno Dubois/ Foot 100.

13/11/2024

Update loopbaan Xavier Mercier.

Met dank aan Daniël Questier.

10/11/2024

Cercle-Anderlecht (live)

Geen Wapenstilstand.

De zwaarste thuisnederlaag tegen de Brusselaars ooit.

Wat de Oostenrijkers niet konden (naast het op tijd laten rijden van hun treinen en deftig donker bier presenteren), deed Anderlecht in ruime mate: afwerken.

Een lesje in efficiëntie en kwaliteit. Een nochtans in de eerste helft leuk combinerend Cercle, kreeg zo een te zware en overdreven pandoering te slikken.

De penaltyfase en de 0-2 bleken echter de katalysatoren voor een laatste halfuur Brugs zuchtvoetbal. Een resem invalbeurten brachten ook al geen soelaas,

Groen-Zwart verzoop in het Brusselse Zenne-moeras, slikte nog een domme, terechte rode kaart en kon contempleren over de blessure van sterkhouder

Ravych en de Denkey-transferperikelen. Wat dat laatste betreft en gezien de uitlatingen van de trainer op de persconferentie na de match, lijkt een

nieuwe aflevering van de IJslandse soap in de maak. Onrust in het Groen-Zwarte pluche. Zeep in de mond van Muslic.

Deze zeperd leek op de thuiswedstrijd tegen leider RC Genk: proberen dominant en pressingsvoetbal te brengen tegen een kwalitatief betere opponent.

Net zoals de Limburgers, profiteerden de Brusselaars van de aangeboden ruimte. Hun eerste goal leek trouwens treffend op het winnende

Genkse doelpunt: openen op de linkerflank, de perfecte voorzet koeltjes afgewerkt door scherpschutter Dolberg. Een weinig imponerend Anderlecht

(voor de 0-2) kon echter rekenen op de besluiteloosheid en onproductiviteit van de Brugse spitsen (Minda onzichtbaar, Felipe Augusto in de greep van

het duo Simic-Zanka, Somers technisch onvoldoende). Een verdiende gelijke stand na de eerste 45 minuten ging zo verloren. De Togolese afwezigheid was dan ook het hot topic

tijdens het Rodenbach-moment.

Dalende pH-waarde.

Stijgend zuurgehalte.

09/11/2024

Linz-Cercle (Conference League) (live)

Wiedergutmachung.

Oostenrijkse rehabilitatie na de avonturen in het Hoge Noorden. Een weerbaar Groen-Zwart streed, na de onterechte rode kaart

van Denkey (de Bulgaarse ref onder invloed van de Habsburgse architectuur in de Altstadt of toch andere Linzer-versnaperingen?)

voor wat het waard was en sleept zo een belangrijk puntje uit de brand.

Branden deed het ook in het onveilige en ongezellige uitvak. Een tiental onnozelaars, volgepropt met allerlei spul en het etiket Cercle-supporter onwaardig,

vonden er niets beters op om een tiental minuten voor het einde van de match, onderling een regelrecht middeleeuws vuistgevecht te starten. Tot luidkeels ongenoegen van de

echte fans. De praatsessies en het gepamper mogen nu wel ophouden, wettelijke actie is vereist tegen dergelijk krapuul. Een oproep aan alle Cercle-verantwoordelijken.

Voor de boel nog meer ontploft.

Echt ontploffingsgevaar en dynamiet zat er niet in deze zwakke Europese wedstrijd. De thuisploeg (geboycot door de jeugdige harde kern, wegens de LASK-prijzenpolitiek) startte

wel het sterkst, maar kon zijn overwicht in het eerste halfuur niet bekronen met een voorsprong. Voetbaltechnisch was het bij Cercle weeral te weinig, de ploeg

(met Somers en Minda onwennig op de verkeerde flank en Efekele zijn eigen zwakke zelf) herstelde met mondjesmaat het evenwicht en kon zich gesterkt voelen door

een gevaarlijke kopbal van Tibo Somers, makkelijk onschadelijk gemaakt door de Oostenrijkse doelman. De rode kaart en een schot op de Brugse paal net voor de rust waren

natuurlijk de kapstok voor een tactische Muslic-omzetting. Beton in het belegerde Brugse kasteel, met Nazinho op de flank en wat extra staal en voetballend vermogen met

Agyekum. Felipe Augusto kreeg de ondankbare taak van eenzame centrumspits. Dat resulteerde paradoxaal in bangerig (terechte kritiek in de lokale pers) thuisvoetbal en Habsburgse duikpogingen

(de machtige stroom onder de hoofdbrug leek verdacht weinig op die schöne blaue Donau) in de Brugse zestien. De Bulgaar (en de VAR) leek zijn fout in te zien, floot geen

penalty of was wellicht al aan het dromen van een echte Wiener Schnitzel (of ander Sissi-vlees…).

Cercle kreeg het alleen in de laatste minuten erg lastig, maar overleefde de voetbaltechnisch weinig geïnspireerde stormloop ook mede dankzij het uitstekende

keeperwerk van Delanghe.

Een verdienstelijk punt met mager voetbal.

Een bord met linzen.

05/11/2024

De blauwe Donau…

Drie ex-Cerclisten speelden ooit voor Linz. Allemaal middenvelders. De eerste was de goocheme (op en naast het veld, later spelersmakelaar) Didier Frenay.

Na zijn succesvolle loopbaan bij Groen-Zwart verkaste de verdedigende steunspeler en onder invloed van zijn Oostenrijkse eega, naar het nu in LASK opgeslorpte

FC Linz. Man van het seizoen, de offensieve flankspeler Alain De Nil, speelde eveneens voor deze vereniging.

Vrijschopspecialist, de nog steeds populaire Branko Karacic bouwde zijn actieve carrière af in deze Oostenrijkse stad. Net voor de fusie met de stadsrivaal.

03/11/2024

Cercle-Charleroi (live)

Denkey, de onmisbare.

Net toen de bezoekers het heft schoorvoetend in handen (en voeten) namen (begin tweede helft), sloeg de topschutter toe. Een schitterende actie

van Felipe (vond op de linkerflank wel de ruimte die hij centraal ontbeerde, de twijfels bij de fans blijven echter) vond de Togolees als eindpunt. Een eerste Brugse treffer

vn Van der Bruggen (productiever bij Gent en Kortrijk) legde de match in zijn definitieve plooi, de langverwachte kers op zijn succesvolle Cercle-carrière.

Een voorlopig (?) opgeluchte Rik De Mil (geen sauna-temperaturen in de Jan Breydel-kleedkamer) schudde, na het Patro-debacle, zijn elftal door elkaar (geen Bernier en Dragnes

in het steunvlak) en hield de ruimtes tussen de linies klein. Het beproefde recept tegen de Muslic-druk zonder de nog altijd technisch gemiste Lemaréchal.

Dat resulteerde in steriel Brugs overwicht zonder grote kansen. Een gruwelijke Karolingse tackle (balancerend tussen geel en rood, gestrekt been wel op de grond)

op de middenlijn bracht dan maar wat peper in deze fletse voetbalsoep.

De clean sheet was wel illustratief voor de uitblinkersrol van het defensieve trio Diakité-Ravych-Kakou. Deze laatste viel Muslic vanuit Jong Cercle rijp in de schoot en ontpopt

zich tot de verrassende groeibriljant en revelatie van het seizoen. Met de uitstekend meevoetballende doelman Delanghe en het duo Van der Bruggen-Agyekum, lijken de fundamenten

eindelijk gevonden. Een moelijker test volgt volgende week tegen het in zwaar onweer verkerend Anderlecht. Een Flanders Classic.

Met een zes uit zes, bevolkt Groen-Zwart nu de onderste, obese middenmoot en onderstreept het de competitie-nivellering.

Waalse puntentransfers.

Een omgekeerde De Wever-actie.

Zonder camion.

01/11/2024

Cercle-Olympic (live), beker van België

Kwalificatie zonder franje. Blauwdruk van de andere bekerwedstrijden met eersteklassers.

De Amerikanisering bracht het commerciële Halloween en aanverwante gedrochten in onze contreien. Na de avonturen in het Hoge Noorden,

was het te vrezen rotatiespook (zij het in verwaterde vorm) nu ook aanwezig ter gelegenheid van deze eerste nationale bekermatch. In een opnieuw onuitgegeven defensie, bevolkte

Gomis de linkerflank en koos Muslic (of iemand anders…) toch voor zekerheid met Diakite en Ravych. Voortschrijdend inzicht onder invloed van

de uit alle hoeken (ook niet Groen-Zwart getint) giftige kritiek. Een inderhaast opgezette vergadering met enkele leden van de supportersfederatie voor

de match, was meer dan een vingerwijzing.

Een streep van Nunes en een zeldzame uitgesponnen perfecte aanval via de ongelukkige maar onmisbare Denkey leidde tot een geruststellende voorsprong en

dito kwalificatie. De technisch vaardige bezoekers speelden aardig mee, maar bogen voor de surplus aan klasse. De laatste pas bij de Walen ontbrak echter.

Na de rust, imiteerden de thuisacteurs het niveau van de HLN-website (“ik mag van mijn vrouw niet klaarkomen in een condoom”) en verzandde het geleverde vertoon

in een langgerekte geeuw. Of in het geval van de vermelde populistische krant, schreeuw.

De nieuwe doelman, de Nederlander Room, liet geen grote indruk na en sukkelde duidelijk met een gebrek aan matchritme en communicatie. Aan diezelfde debetzijde,

noteerden we opnieuw het magere presteren van Bruninho en Efekele.

De doggen aan de ketting.

Nu de zebra’s nog.

29/10/2024

Saga

De voortekens waren verontrustend: Sven Vermant net voor onze neus in afwachting van de veiligheidscheck op Zaventem. Rijkelijk overgoten met

de saus van een eventuele B-ploeg, begon de Noordse trip dus onder een bedenkelijk gesternte. Aan trollen dus geen gebrek. Dat verbeterde er

natuurlijk niet op toen een te arrogant Groen-Zwart een geruststellende 0-1 voorsprong (na bedenkelijk IJslands balverlies) in welgeteld één minuut

kinderlijk weggaf. Notabene vanop een aftrap. Het bleek de start te zijn van een blamage, de vervloekte rotatie of niet (is er met Miangue, Olaigbe, Denkey, Abu, Efekele, Bruninho en Ouattara

in de basisopstelling wel sprake van een B-ploeg?). Gretig opgepikt door een blauwe analist (die verduiveld correct voorspelde dat Cercle zou winnen op Union met

3 treffers) en een uit zijn lethargische slaap geschoten hoofdredacteur. Groen-Zwart zowaar op de nationale pagina’s. Slechte reclame bestaat niet. Verdruye hield zich nog in, wellicht onder

de indruk van het chique Hotel Grand. Of de smeuïge skyr.

Terug naar de match. Met een gevoelstemperatuur van min 10 (door de altijd aanwezige wind, niet voor niets is de vertaling van Reykjavik rokerige baai) en een sukkelend Groen-Zwart, die

lijdzaam na een kwartier de pedalen aan het verliezen was, zongen de

ongeveer 60 Brugse fans zich dan maar warm. Of deden althans een poging tot. Het afwezige bier (Engelse pub-prijzen, de steak van 50 euro of de kosten bij de toeristische geisers daarentegen)

en dus het causaal nuchterheidsgehalte veroorzaakten op natuurlijke wijze de stijgende kritiek. En toen zelfs de invalbeurten van Somers, Felipe Augusto en

Agyekum geen zoden aan de doorgebroken dijk brachten en de Cercle-defensie op volmaakte wijze het gat in de ozonlaag imiteerde, stond de verdiende thuisoverwinning (de deklat

bracht even soelaas bij de penalty net voor de rust) vast. De euforie in de stad was enorm: welgeteld één IJslandse sportkrant (er is er maar ene, de rest is online, zelfs daar

slaat onverbiddelijk de rotte tand des tijds toe) had het erover. Op de voorpagina dan nog. De organisatorische tekortkomingen en de UEFA-boete namen ze er met de glimlach bij.

Om de Cercle-prestatie (sic) maar te kaderen. Voor de meerwaardezoeker was er de overweldigende natuur en de gastronomie (voor alle zekerheid toch niet de rotte haai geprobeerd, een

echte fan probeert toch deze week gezond het Karolingse tweeluik te halen…).

In zuivere Mourinho-traditie zette Muslic zijn spelers na de match uit de koele wind, wees dus onrechtstreeks naar de technisch directeur (en de hogere echelons), maar had met het

aanwezige potentieel veel beter kunnen doen, qua veldbezetting, tactiek (abominabele flanken en slechts één verdedigende middenvelder) en vooral mentale ingesteldheid (degradatievoetbal met deze jonge groep?).

Gewenst: viking-mentaliteit.

28/10/2024

Update gegevens William Owusu.

Met dank aan correspondent Daniël Questier.

27/10/2024

Union-Cercle

Geen verslag.

22/10/2024

IJsland

De volgende Europese verplaatsing brengt ons, na Molde, opnieuw naar het Hoge Noorden. Groen-Zwart heeft wel wat banden met IJslandse voetballers. We gaan het niet hebben over Gudjohnsen, die op een blauwe maandag het Jan Breydel-stadion in en opstapte. Veeleer gaat onze Scandinavische aandacht naar Vidarsson, de overleden Margeirsson (een triest verhaal over een triestig leven) en Saevar Jonsson. Deze laatste ontpopte zich tot een te duchten voorstopper, het harde bestaan tussen de spuitende geisers en de uitbarstende vulkanen van zijn indrukwekkend ruw thuisland nabootsend. Ook pikte de blonde (wat dacht je?) voetballer regelmatig zijn goaltje mee. Degelijk afstandsschot maar geen snelheid. Vidarsson was van een ander, geniepiger kaliber. Een Bram van Kerkhof type: opvallend onmisbaar wanneer onbeschikbaar. Zijn Groen-Zwart spelersbestaan was wel imposanter dan de Cercle-avonturen als stand-in oefenmeester. De negatieve ontwikkelingen in de fameuze match tegen KV Mechelen, die uiteindelijk zou leiden tot de degradatie, kwam onder zijn verantwoordelijkheid tot stand. Het trainersbestaan in een notendop.

Echte Groen-Zwarte relaties met de tegenstander, Vikingur, zijn onbestaand. De IJslandse tegenstander staat weliswaar op kop van de nationale competitie, maar is een vereniging die amper komt kijken op het hoogste niveau. Spitant detail: volgende week zondag spelen de rood-zwarten de topmatch (die wellicht over het titel zal beslissen) tegen stadgenoot Breidablik. Het stadion waar Cercle ontvangen wordt, is de thuisbasis van …. deze concurrent.

20/10/2024

Cercle-Dender (live)

Gezien de verkiezingsuitslag in die streek, is het niet verwonderlijk dat de meervoudige fusieploeg Dender de geuzennaam “kadavers” heeft geadopteerd.

Kadavers, brrr, dat beloofde niet veel goeds voor de onder druk komende (zijnde) Muslic. Bovendien, met de komeet aan de hemel was de trainer hopelijk niet bijgelovig.

Herinner U Hastings, 1066. Het tapijt van Bayeux en de triomf van Willem de Veroveraar.

Drie punten veroveren, daar was het Cercle om te doen: slechts één richting (One Direction) was aangewezen, maar dan niet door het raam.

De drie punten werden echter door het venster te grabbel gegooid.

Een te fysiek duel, zonder goed voetbal, eindigde dus, niet onverwacht op een brilscore. Het was zoeken naar uitblinkers of technische hoogstandjes. Beide ploegen

beukten op elkaar in zoals twee gepensioneerde sumo-worstelaars in Tokyo. Een veel te rommelig Cercle trok (onder invloed van

de verse krachten Olaigbe en Agyekum) in het laatste halfuur wel het kleine laken naar zich toe, verdiende wel de driepunter, maar finaal spatte

de winnende treffer op de paal. De 0-0 was meteen de perfecte imitatie van het geleverde vertoon. Van de 22 acteurs en de scheidsrechter.

Groen-Zwart vond nooit de ruimte tussen de linies, verzandde in verloren duels en onderstreepte met zijn tempo-arm vertoon de sterke

punten van de Oost-Vlamingen. Een kleine revanche voor ex-Cerclist Euvrard.

Niet alleen was er deze week de zoveelste H&H (Hayen en Hubert)-altaarg(h)ang in de Vlaamse sportpers, ook deze Cercle-Dender eindigde

in een opnieuw te stereotype thuiswedstrijd en causaal baalgedrag.

Na de kadavers, lijken uit de kast?

16/10/2024

Update transfer Cherif Tafsir.

14/10/2024

Semedo naar Bulgarije.

12/10/2024

Turkse transfer voor Adama Traore.

10/10/2024

Nieuwe ploeg voor Aboubakary Kanté.

09/10/2024

Update transfer Donsah, september 2024.

07/10/2024

Antwerp-Cercle (live)

Het scherp Zwitsers zakmes bleef op heu… zak.

Na fileleed, resultaatleed. 8 op dertig. Dender wordt cruciaal voor Muslic en de gemoedsrust van de voorlopig kalme aanhang.

Net zoals de Cercle-bussen reden onze Groen-Zwarte jongens zich vast in Antwerpen. Vintage Cercle Brugge, editie 2024/2025.

Niet voor het eerst dit seizoen, liet een uitgekookte tegenstander (en dit in schril contrast met de onwetende buitenlandse opponenten) ons

de bal, het initiatief en de (verkeerde) indruk van dominantie. Gesneden koek in de koekenstad.

Een onwaarschijnlijke terugspeelbal (na notabene een uittrap van Lammens) van de onkennelijke Nunes, leidde de Brugse zwanenzang (aan de reien) in. En toen de te hoge pressing voor de zoveelste

keer niet lukte (de fysieke en mentale Europese belasting?) stond het in geen tijd 2-0. Boeken toe na 20 minuten. Van een plan B (een meer afwachtende

houding na een donderdagavondwedstrijd) was in de Metropool geen sprake. Principes kunnen ook verworden tot koppigheid. Vooral als de tegenstander

(Genk, Antwerp) de technische mogelijkheden en kwaliteiten heeft om de geboden ruimte te bespelen.

Een slok pragmatiek in een halfleeg glas zou misschien wonderen doen. Schotse mirakels (Kilmarnock bewerkstelligde een 2-3 ommekeer na een 2-0 achterstand

in het laatste kwartier op Dundee) bleven dus uit want ook de invallers brachten geen meerwaarde en verzandden in hetzelfde stereotypische aanvallende voetbal van

het amechtige trio Somers-Denkey-Minda. Deze laatste imiteerde op perfecte wijze het contrast tussen het Europees gemotiveerde (de transferwaarde of toch voorlopig nog…)

Cercle en het lethargische en weinig resultaat halende Belgische Groen-Zwart.

De avonturen van Dr.Jekyll en Mister Hyde met de wedstrijdpremies als oorzakelijk verband?

04/10/2024

Cercle-Sankt Gallen (Conference League) (live)

Een mode-tip voor de fashionista’s.

Gezien de massale hoeveelheden pyro in het bezoekersvak, vermoeden we dat de Zwitserse onderbroeken en bh-maten substantieel groter zijn

dan de Belgische. Empirisch onderzoek gewenst?

Genoeg van die lol. Een vanaf de aanvangsfase enthousiast en mobiel Cercle overrompelde de zwak defensieve Zwitsers op ongekende wijze.

Het deed denken aan de negatieve avonturen in het Noorse Molde en de positieve herinneringen in het Zuiden van Polen. De Europese campagne

groeit zo stilaan uit tot meer dan een historische voetnoot in het 125-jarig bestaan van de Vereniging. Uw kleinkinderen zullen het geweten hebben, die

oneindige en aangedikte verhalen van toen opa naar de oevers van de Wisla reisde. Geeuw.

Emmenthal ligt wel aan de andere kant van Zwitserland, de Sankt-Gallen-defensie imiteerde op perfecte wijze de gaten in hun beroemde kaas. Dat had alles

te maken met de hoge (maar nooit waterdichte) gekende pressing van de thuisploeg. De nochtans uit de Bundesliga afkomstige trainer Maassen had blijkbaar

geen tijd om het Cercle-voetbal te analyseren. Wellicht avondschool alpenhoorn.

Onder impuls van het overheersende middenveld, waar Abu Francis en Vanderbruggen opnieuw hun spel terugvonden, dartelde het switchende trio

Somers-Denkey-Minda door de groen-zwarte (kleine letter) linies. Een lust voor het Brugse oog, met vooral de Ecuadoriaan (en zijn snelheid) als speerpunt. Krakau revisited en transferwaarde crescendo.

Aan de debetzijde noteerden we opnieuw enkele blessures (de spoeling wordt dun), de magere Europese publieke belangstelling en het ontbreken van een uniek programmaboekje.

Dat vergalde natuurlijk de pret niet van het gros van de supporters.

Cercle was Zwitsers klokvast op de Europese afspraak.

02/10/2024

Update transfer Kylian Hazard.

01/10/2024

Sankt-Gallen

Wie Sankt-Gallen zegt, denkt aan Günter Nasdalla. En wie aan de Duitse technische aanvaller denkt, associeert deze onmiddellijk aan zijn 2 doelpunten in de derby van oktober 1976. Een gedreven Groen-Zwart haalde toen een 2-0 achterstand op door een brace van de spits. Dit tot grote frustratie van de toenmalige Club-trainer, wijlen Ernst Happel die Nasdalla graag in het tussenseizoen had getransfereerd naar de “andere” kant van Brugge. Het waren notabene Günter’s twee eerste competitiedoelpunten. Bij de nog oudste bestaande vereniging (er zijn nog al wat parallellen te trekken met Cercle als traditieploeg) van Zwitserland, ontpopte de aanvaller zich als een absolute sterkhouder en kreeg hij enkele jaren geleden een plaatsje in de rijke patrimoniumlijst van de Oost-Zwitsers. De voormalig Duits jeugdinternationaal, die o. a. zijn opleiding kreeg van de bekende oefenmeester Hennes Weissweiler verbleef maar liefst 5 seizoenen bij de Groen-Witten en was één van de sleutelfiguren in de heropstanding en het behoud in de hoogste afdeling. Zijn productie benaderde elk seizoen de 10 goalgrens. In Brugge stond hij in de schaduw van Dirk Beheydt en de spelmaker van dienst, de veel te vroeg overleden Nederlander Gerrie Kleton.

CERCLEMUSEUM.BE